اللهم افتح لی فیه ابواب فضلک وانزل علی فیه برکاتک و وفقنی فیه لموجبات مرضاتک واسکنی فیه بحبوحات جناتک یا مجیب دعوة المضطرین

22رمضان 1431

پنجشنبه 11شهریور 1389

جزء بیست ودوم. واز آن دور های شهر مردی دوان آمد.گفت ای مردم از فرستادگان پیروی کنید.(20) از کسانیکه از شما پاداش نمی خواهند و راه یافته اند پیروی کنید.(21) چه دردم است که آن را که مرا آفریده وهمه سوی او باز خواهید گشتن نپرستم؟(22) آیا به جای او خدایانی بگیرم که اگر [خدای] رحمان گزندی بر من بخواهند نه مرا رهاندن توانند؟(23)آن وقت من در گمراهی آشکار خواهم بود.(24)من به خدایتان ایمان آوردم.بشنوید مرا.(25)گفتندش به بهشت درآ.گفت ای کاش مردمم می دانستند.(26) که خدایم چه سان مرا آمرزید مرا ودر زمره ی گرامیان نهاد.(27)یس

                                                                              ******************

خدایا!

مباد که چنان به خواب غفلت رویم که هیچ فریادی بیدارمان نکند.و چنان مست قدرت شویم که هیچ سیلی ای هشیارمان نسازد.

                                                              *****************

ای مالک! من تو را به سوی هر هایی فرستادم که پیش از تو دولت های عادل یا ستمگری برآن حکم رانده اند.ومردم در کارهای تو چنان می نگرند که تودر کارهای حاکمان پیش از خود می نگری،ودرباره تو آن می گویند که تو نسبت به زمامداران گذشته می گویی.بخشی از نامه امام علی (ع) به مالک اشتر نخعی

                                                             *****************

یا من اضحک وابکی(ای آن که می خنداند و می گریاند).در مجمع البیان آمده است که سبب خنده و گریه ،شادی غم به واسطه ی فعل خداوندی است وگفته می شود اهل بهشت را در بهشت می خنداند واهل دوزخ را می گریاند و گفته می شود درختان را از برگ های رویانده شده می خنداند وابر ها را ازباران می گریاند ومطیع خود را به رحمت خود می خنداند وعاصی وسرکش را با عذاب خود می گریاند.

                                                                        ****************