|
بهونه خلقت 
|
« داستان مسیح (علیه السلام) » نام مادر مسیح، مریم دختر عمران بود. مادر مریم، وقتی او را حامله شد، نذر کرد فرزند در شکم خود را، بعد از به دنیا آمدن خادم مسجد (محرر) کند، و او در حالی این نذر را میکرد که میپنداشت فرزندش پسر خواهد بود. ولی وقتی که او به دنیا آمد و فهمید که او دختر است، اندوهناک شد و حسرت خورد. نامش را "مریم" یعنی خادمه نهاد. پدر مریم قبل از ولادت او از دنیا رفته بود، به ناچار خود او دخترش را در آغوش گرفته به مسجد آورد و او را به کاهنان مسجد که یکی از آنان زکریا بود تحویل داد. کاهنان در باره کفالت مریم با هم مشاجره کردند و در آخر به این رضایت دادند که در این باره قرعه بیندازند و چون قرعه انداختند زکریا برنده شد و او عهدهدار سرپرستی مریم گشت تا وقتی که مریم به حد بلوغ رسید، در آن اوان، زکریا حجابی بین مریم و کاهنان برقرار نمود و مریم در داخل آن حجاب مشغول عبادت بود ... مریم (علیها السلام) صدیقه و به عصمت خدا معصوم بود، طاهره بود، برگزیده شده و محدث و مرتبط با ملائکه بود. مریم یکی از آیات خدا برای همه عالمیان بود. ملکی از ملائکه به او گفت که خدا تو را برگزیده و تطهیر کرده ...(1) بعد از آنکه مریم (علیها السلام) به حد بلوغ رسید و در حجاب محراب قرار گرفت، خدای تعالی روح را (که یکی از فرشتگان بزرگ خدا است) نزد او فرستاد و روح به شکل بشری تمام عیار در برابر مریم مجسم شد و به او گفت که فرستادهای است از نزد معبودش، و پروردگار وی را فرستاده تا به اذن او پسری به وی بدهد، پسری بدون پدر، و او را بشارت داد به اینکه به زودی از پسرش معجزات عجیبی ظهور میکند و خداوند به زودی او را با روح القدس تایید نموده، و به او کتاب و حکمت و تورات و انجیل میآموزد و او را به عنوان رسولی به سوی بنی اسرائیل می فرستد(2) ... عیسی (علیه السلام) در اوان جوانی به رسالت به سوی بنی اسرائیل مبعوث گردید و مأمور شد تا ایشان را به سوی دین توحید بخواند و بگوید که من با معجزهای از ناحیه پروردگارتان به سوی شما آمدهام. آن معجزه این است که برای شما (و پیش رویتان) از گل چیزی به شکل مرغ میسازم و سپس در آن میدمم، به اذن خدا مرغ زندهای میشود. من کور مادرزاد و بیمار برصی غیر قابل علاج را شفا میدهم و مردگان را به اذن خدا زنده میکنم و از آنچه میخورید و از آنچه در خانههایتان ذخیره میکنید به شما خبر میدهم، در این برای شما آیتی است بر اینکه خدا رب من و رب شما است و باید او را بپرستید.(3) عیسی (علیه السلام) مردم را به شریعت جدید خود که همان تصدیق شریعت موسی (علیه السلام) است دعوت میکرد، چیزی که هست بعضی از احکام موسی (علیه السلام) را نسخ نمود(4) و بارها میفرمود: من با حکمت به سوی شما فرستاده شده‌ام، تا آنچه را مورد اختلاف شماست برایتان بیان کنم و نیز میفرمود: ای بنی اسرائیل من فرستاده خدا به سوی شمایم، در حالی که تورات را که کتاب آسمانی قبل از من بوده تصدیق دارم و در حالی که بشارت میدهم به رسولی که بعد از من میآید و نامش "احمد" است. عیسی (علیه السلام) هم چنان بنی اسرائیل را به توحید خدا و شریعت جدید دعوت می کرد تا وقتی که از ایمان آوردنشان مأیوس شد و وقتی طغیان و عناد مردم را دید و استکبار کاهنان و احبار یهود از پذیرفتن دعوتش را مشاهده کرد، از میان عده کمی که به وی ایمان آورده بودند چند نفر "حواری" انتخاب کرد تا او را در راه خدا یاری کنند. از سوی دیگر یهود بر مسیح (علیه السلام) شورید و تصمیم گرفت او را به قتل برساند، ولی پروردگار او را از دست یهود نجات داد و به سوی خود بالا برد اما مسأله مسیح (علیه السلام) برای یهود مشتبه شد، بعضی خیال کردند که او را کشته‌اند، بعضی دیگر پنداشتند که او را به دار آویخته‌اند، ولی خداوند فرمود: نه آن بود و نه این، بلکه امر بر آنان مشتبه شد.(4) و اینها همه بخشی از آن چیزی است که قرآن کریم در داستان مسیح (علیه السلام) و مادرش مریم (علیها السلام) فرموده است ...
« برگرفته از تفسیر المیزان، تألیف علامه طباطبایی (ره)، (با اندکی تصرف) »
پاورقی‌ها: 1- اینها صفاتی است برای مریم که آیات زیر بیانگر آن است: آل عمران، آیات 35 – 44 انبیا، آیه 91 تحریم، آیه 12 2- این مطالب از آیات زیر استفاده می شود: آل عمران، آیات 35 - 44 3- آن احکام حرمت پاره‌ای از چیزها است که در تورات به منظور سختگیری و توبیخ بر یهود حرام شده بود. 4- این مطالب از آیات زیر استفاده می شود: آل عمران، آیات 45 - 58 زخرف، آیات 63 - 65 صف، آیات 6 - 14 مائده، آیات 110 - 111 نساء، آیات 157 - 158 [ جمعه 89/10/3 ] [ 8:20 صبح ] [ فاطمه ]
حضرت آدم در ظهر روز جمعه ماه ذی القعده روح در او دمیده شد. آدم و حوا هفت ساعت از ساعت های دنیا در بهشت بودند و غروب همان روز جمعه از بهشت بیرون آمدند وتوبه حضرت آدم (ع) مابین خانه کعبه وسنگ حجرالاسود قبول شد . حضرت آدم نه صد و سی سال زندگی کردو در روز یازدهم محرم بر اثر تب وفات کرد هنگام مرگ حضرت آدم (ع) چهل هزار نفر از فرزندان و نوه های او در روی زمین بودند .حضرت شیث پدرش با راهنمایی جبرییل غسل و کفن کرد را در کوه ابوقبیس دفن نمود و تا زمان طوفان حضرت نوح در آنجا بود . وفات حضرت حوا یک سال پس از وی بود و در پهلوی حضرت در غار ابوقبیس دفن شد همچنین روایتی هست که حضرت نوح استخوانهای حضرت آدم و حوا را قبل از طوفان به کشتی برد و بعد از طوفان آن را در سرزمین بیتالمقدس دفن کرد. طبق نظر مورخین?حوا حدود پانصد زایمان که در هر زایمان یک دختر و یک پسر بدنیا میآمد داشت.نام چند تن از فرزندان آدم و حوا: هابیل - قابیل - اقلیما (که با هابیل دوقلو بود) - شیث(که ظاهرا بعد از مرگ هابیل به دنیا آمده) _ یافث - فریدا - صیدا - لوذا بود . [ جمعه 89/10/3 ] [ 8:7 صبح ] [ فاطمه ]
ولادت چهارمین امام معصوم،حضرت علی بن الحسین علیه‌السلام، شخصیتی که جدّ بزرگوارش، حضرت علی بن ابیطالب علیه السلام، او را بهترین فرد روی زمین بعد از پدرش معرفی نموده است، در مدینه منوره در سال 38 هجری چشم به دنیا گشودند. |
درباره وبلاگ |
| [ طراحی : نایت اسکین ] [ Weblog Themes By : night skin ] |
